Martina Sablikova is alleenheerser op de 5 kilometer in het langebaanschaatsen. Maar ook tijdrijden op de racefiets beheerst ze als geen ander. In 2016 was ze hard op weg om zich bij een zeer select rijtje te voegen van sporters die aan zowel de Zomer- als Winterspelen meededen. Maar Rio werd één grote deceptie. Met verstrekkende gevolgen.
Even bevond ik me afgelopen zaterdag in een kansrijke ontsnapping. We hadden tweehonderd meter, zo ver was ik nog nooit gekomen. Tussendoor kregen we een premiesprint. Voor drie rijdsters een prijs: vijftig consumptiebonnen voor de Jaap, het café bij de ijsbaan in Amsterdam. We waren met vier en ik rekende me rijk.
Hij ziet er retro uit. Zwarte salopette, grote bril, dikke snor. En een bontgekleurd jaren ’90 Agu fietsjack, dat meer op een bomberjack lijkt. Hij legt een krant op de met ijzel beslagen boomstronk en haalt een stel vlijmscherp geslepen Viking schaatsen uit zijn leren bowlingtas.
Ik zou het graag met u hebben over de toekomst van het dames marathonschaatsen. “Tenenkrommend” noemde u het afgelopen NK marathonschaatsen bij de dames.